tumu
Kara Kedi Şanssızlığı
Felsefe & İnanç
  
Tarih
  

Kara Kedi Şanssızlığı

Önümüzden kara kedi geçtigi zaman kimimiz panige kapilir, kimimiz hemen dua okumaya baslar, bize kötü sans getirmemesini dileriz. Kara kedi kötü sansin, kötülügün bir simgesi olarak görülür.

 Aslinda kediler çok eski zamanlarda, milattan önce 3000’li yillarda Misirlilar tarafindan erkek kediler tanri, disi kediler tanriça ilan edilmislerdi. Siyah disi kedilere verilen öneme de o zamanlara ait ortaya çikan kabartmalar araciligi ile ulasiyoruz. Kedilerin yüksek yerlerden dört ayaklarinin üzerlerine düsmeleri, hiç zarar görmemeleri Misirlilarin dikkatini çekmisti. Hatta kedilerin dokuz canli olduklari yönündeki inanç da o zamanlara dayaniyor.

Misirlilar kedileri çok büyük bir önem vermisler, kedilerin ölümlerini felaket olarak algilamislar, öldükten sonra onlari mumyalayarak süslü mezarlara koymuslardi. Medeniyetlerin gelismesi ve birbirleri ile iletisime geçmeleri sayesinde kedi sevgisi de yayilmaya basladi. Hindistan ve Çin de kedileri sans getiren varliklar olarak görmeye basladilar.

 

Ortaçagda Hiristiyanlik yayilmaya basladi ve özellikle Ingiltere’de Hristiyaligin kabul edilmesi için önceki kültürlerin inançlarini ve sembollerini yok etme durumu ortaya çikti. Bu durumdan kediler de nasiplerini aldilar ve nefret edilen hayvanlar arasina girdiler. Özellikle ortaçagda hakim olan büyücülük ile birlikte, özellikle kara kedilerin kara büyü yapan kadinlar tarafindan tercih edildigi ve geceleri seytana dönüstükleri hikayeleri hakim olmaya basladi. Bu sekilde kara kediler sanssizligin ve kötülügün sembolü olarak anilmaya baslandi.